Мин китмәскә булдым...

Таң чыгында аяк юган малай чактан
Үз өлешемне,
Әйе, яхшы беләм:
Дөньялыкта һәрнәрсәсен алып була
Ык тугаеның!
Мәрҗән-көмеше белән…
Ләис Зөлкарнәй

Камылларга көн кадала.
Канап кала офыкларда
Яланаяк күләгәсе.
Мин китмәскә булдым, дөнья
Йолдызлата түләгәнче.
Мин китмәскә булдым.

Атылчаклар атыла да,
Эзләреннән таң түгелә,
Таң үрелә камылларга,
Офыкларда көн күренә.

Мин күзәтәм. Мин ишетәм
Җир тамыры тибенгәнен.
Яланаяк көн кузгала,
Көн куз ала, сизенәмен.

Мин китмәскә булдым бүген.
Камылларны чыклар юа.
Йолдызлата түли дөнья,
Җан түреннән йолдыз куба –
Туган якта табылганы.
Чыклар чәчрәп, көнгә керә
Ык тугае камыллары...