Килегез безнең янга!

Шу­шы көн­нәр­дә «ка­нат­лы дус­ла­ры­быз» ту­рын­да сый­ныф сә­га­те үт­кәр­дек. Кош­лар ту­рын­да күп ма­те­ри­ал туп­лап, кү­зә­теп нә­ти­җә яса­дык. Кө­не буе урам­да оч­ра­ган кош­лар­ның са­ны ке­ше ышан­мас­лык күп бул­ды. Ут чы­бык­ла­рын­да ка­ба­ры­нып уты­ру­чы чып­чык­лар, өй тү­бә­лә­ре­нә ку­нак­лау­чы кү­гәр­чен­нәр, тә­рә­зә­гә чир­тү­че са­ес­кан, чүп са­вы­ты янын­да ка­зы­ну­чы кар­га­лар, агач­та­гы җи­меш­ләр­не чүп­ләү­че пес­нәк­ләр һәм баш­ка кош­лар ди­сең­ме – са­нап бе­те­рер­лек тү­гел... Лә­кин сал­кын­нан алар ту­ңа, кү­ше­гә. Без мәк­тә­бе­без янын­да­гы агач­лар­га җим­нәр эл­дек. «Ки­ле­гез без­нең ян­га, ка­нат­лы дус­ла­ры­быз! Сы­е­быз­дан авыз ите­гез!» – дип ча­кы­ра­быз без ка­нат­лы дус­ла­ры­быз­ны.

Гөл­си­нә Фәх­ри­е­ва, Ба­лык Бис­тә­се ра­йо­ны, Кот­лы Бү­кәш мәк­тә­бе.