“Җәйге авыл иртәсе”

Чык тамчылары елмаеп карый таң кояшына.

Чыбыркысын тотып егет китә авыл башына.

Көтү куа күрше-күлән хәл белешеп үзара.

Бакчада уяна гөлләр, алма-чия кызара.

Кушымта:

Мондый җәннәт кайда булсын,

Кемнең килсен китәсе,

Шул кадәрле гүзәл бит син,

Җәйге авыл иртәсе.

Елмая да тәрәзәне ачып куя кыз бала,

Хәтта басуларга таба тимер атлар кузгала.

Каз-бәпкәләр сагынышып җыела зәңгәр күлгә.

Күбәләкләр очып уйный кошлар сайраган көйгә.

Койма башыннан үрелеп

Елмаеп тора җиләк,

Иркәли аны салмак җил

Хәерле иртә теләп.