Аяз Нуриев: «Мин шагыйрь түгел, технарь...» (24нче сан)

Аяз белән якыннанрак танышу өчен без Чаллының «Росинка» сәламәтләндерү базасына юл тоттык.

– Аяз, ничек туган икән сез? Шәҗәрәгез белән кызыксынганыгыз бармы? – дип сорадык без аннан беренче сорау итеп.  

– Хәзер аңлатып үтәм. Шагыйрьнең әтисе Мөхәммәтгарифнең сеңлесе Фәйзә әбинең улы Габдрахман – минем карт бабам (ред. Аңлавыбызча, Аязның ерак әбисе белән Тукайның әтисе бертуганнар булган).

– Ә бу лагерьда инде ничәнче тапкыр ял итәсең?

– Әле беренче генә килүем. Шулхәтле барасым килде, хәтта сәламәтлегем бераз какшаса да, барыбер килергә булдым (ред. Аязны аягы сыну да туктатып калмаган!). Чөнки татарча өйрәнәсем килә минем. Аңлавын – әйбәт аңлыйм, сөйләшү генә авыррак.

– Тукай кебек бөек шәхеснең туганы шигырьләр язмый кала алмыйдыр инде?

– Кызганычка каршы, язып караганым юк. Менә минем икетуган апамның улы Бәхтияр Габдулла Тукай туган көнне дөньяга килде. Тукайның җиденче буын туганы булып чыга инде ул. Бәлки, киләчәктә ул шигырьләр яза башлар...

–  Ә синең нинди шөгыльләрең бар соң?

– Мин әтиемнән күрмәкче күбрәк техника белән кызыксынам. Моторлы лодка, машиналар һәм планнерларны модельләштерү белән шөгыльләнәм. Бокс та яраткан шөгыльләремнең берсе, бу юнәлештә дә җиңүләр яулый башладым. Кыскасы, Тукайга охшамаган мин, әмма барыбер горурланам.

Гөлинә Гусамова әңгәмә корды.