Йолдыз буласым килми!

Әниемнең миннән йолдыз

Ясыйсы килә бик тә.

Үзен дә мине җәфалап,

Түгәрәкләргә йөртә.

Иртән бассейнга илтә,

Кулымнан тотып барып.

Йөзәмен, бетәмен арып,

Тик була алмыйм балык.

Аннан - сәнгать мәктәбенә,

«Сандугачым!» - дия дә...

Тавышымда моң юк инде,

Өйрәндем баш ияргә.

Ял көнне - рәсем мәктәбе

Һәм тагын өч түгәрәк.

Кичен - бию ансамбле,

«Булырсың, - ди, - күбәләк».

Минем талантым юклыкка

Әнием һич ышанмый.

Түгәрәктән туеп беттем -

Анда миңа ошамый.

Исеме «түгәрәк» булса да,

Анда күңелем китек -

Әнием янымда түгел,

Урамда торгач көтеп.

Аңла, әнием, зинһар, мине -

Буласым килми йолдыз!

Булыр идем бер гап-гади,

Әнисе яраткан кыз.