Туй котлавы

Улым,
Әле кичә генә сабый идең,
Ак биләүгә сине биләдем.
Тормыш ямем, бәгырь җимешем дип,
Ак бәхетләр сиңа теләдем.

Хәзер инде егет солтаны син!
Бүген менә гаилә корасың.
Бу гаиләгә барлык фәрештәләр,
Тигез, матур тормыш юрасын.

Килен димәм, кызым булып кына,
Өй түремә, берүк, үт, балам!
Аш бул, таш бул, ак намусың белән
Гаиләгездә дөнья көт, балам.

Савыт-саба шалтырамый тормый,
Юкка-барга сүзгә килмәгез.
Бер җылы сүз җитә, бер елмаю.
Араларга салкын өрмәгез.

Хатын хакын яклап, Ир хакларын хаклап,
Сокланырлык тормыш итегез.
Кулга-кул тотынып, бер сумактан
Алтын туегызга җитегез!

Ата-ана күңеле - гел балада.
Ике якны тигез күрегез.
Безгә сездән берни кирәк түгел,
Тик бәхетле генә булыгыз!

Тәмле телегезне, ачык йөзне җәлләмәгез бездән -
Шул җитә.
Батыр уллар һәм дә матур кызлар
Бүләк итегез безгә, берочтан!

Балаларым, котлы булсын сезнең туй көнегез!
Никахыгыз булсын гомерле!
Оныкларыгызга матур ядъкәр итеп,
Сөйләп утырырга язсын бу көнне!