Мәктәптән кайтып килеш

Күз чагыла... Кар өстендә

Җемелди, әллә көмеш?

Дуслар белән уйный-көлә

Мәктәптән кайтып килеш.

Букчаларны салып тормый,

Ауныйбыз мамык карда.

Кыш бабай бүләге булып,

Кар эри куеннарда.

Авыз ачып, безнең якка

Карап шакката бар да.

Кул чапкан тавыш чыгара

Күкләрдә каргалар да.

Нинди рәхәт! Бергә-бергә

Очабыз канатланып.

Битләребез - кышкы алма,

Кызарып пешкән янып.

Бүрекләрне кем узардай

Чөябез югарырак.

Шатлык төяп, безнең кулга

Төшәләр кабат урап.

Аклыкка төреп дөньяны,

Кар ява бурап-бурап.

...Кайткач, ачсам көндәлекне,

Исләрем китте күреп:

Бүгенге «бишле»м елмая,

«Икеле»м аккан эреп.