Мәхәббәт һәм нәфрәт

МӘХӘББӘТ ҺӘМ НӘФРӘТ

Сугыш килде безгә, сорамыйча,

Шакымыйча керде ишектән.

Кабатладык шулчак, тешне кысып:

«Без җиңәргә тиеш ничек тә!»

Туп тавышы, аяз күкне түгел,

Күңелләрне ныграк тетрәтте.

Ник уяттың, сугыш, вәхшилекне,

Ник уяттың кеше нәфрәтен?

Ни эзлисең, сугыш, илләр буйлап? —

Син кермәгән өйләр калмады.

Тик берәү дә сине, колач җәеп,

Кунак итеп каршы алмады.

Туган җирнең азатлыгын тою,

Җир җылысын тою — мең рәхәт! —

Дошманнарга нәфрәт арткан саен,

Туган җиргә артты мәхәббәт.