Баланда

Әти белән уйладык без
Җыярга балан.
Авылга терәлеп тора
Баланлы алан.
Декабрь башланды бүген —
Тора матур көн.
Бик иртә караңгы төшә —
Һаман озын төн.
Чаңгылар тагып аякка
Урманга киттек.
Тиз арада баланлыкка
Барып та җиттек.
Тәлгәшләрне җыйган чакта
Бармаклар өши.
Еракта күренде шул мәл
Мөгезле поши.
«Кайда булган аның пары?» —
Әти аптырый.
Ә минем куркудан шул чак 
Тезләр калтырый.
Тагын берсе арттан килә
Нәрсәдер көтә.
Сабыр гына карап тора
Башкаен селкә.
Икәүләшеп безнең якка
Тордылар карап.
Мин уйладым эчтән генә:
«Безнең эш харап».
Мөгезле зур поши шул чак
Чыршыга килеп
Сөзергә кереште аны
Башкаен иеп.
«Курыкма, тыныч тор! — диеп,
Әти кисәтте. —
Поши мөгезен сала, — дип,
Пышылдап әйтте. —
Кышкы салкын мөгез аша 
Башына үтә.
Суык тиюдән сакланып
Ул шулай итә...»
Шатырдады, ботак сынды
Коелды ак кар.
Хайваннар торган урыннан
Күтәрелде пар.
Ике поши, бер-бер артлы
Күздән югалды.
Әти, истәлеккә диеп
Мөгезне алды.
«Борчылма, улым, борчылма,
Бу хәл гадәти.
Ата поши мөгезсез дә
Көчле! — ди, әти.    —                
Яңадан үсәр мөгезе            
Көннәр жылынгач.            
Ерткычлардан саклар өчен
Бозауы тугач.
Көз життеме, ата поши            
(Нәселен саклап!..)        
Сөзешә, көчен кызганмый        
Исемен аклап...»
        *    *    *            
Балан җыйдык, мөгез таптык —
Көн матур үтте.
Инде авылга кайтырга
Вакыт та җитте.
Әти белән икәүләшеп 
Бардык баланга.
Менә шундый маҗарага
Юлыктык анда.

Мөдәрис МӨСИФУЛЛИН

08.06.2021 ел.