Җанлы эшләпә
Песи малае Васька идәндә чебен аулап утыра иде. Кинәт комод өстендә яткан эшләпәгә бер чебен килеп кунды.
Васька шул секундта комодка сикерде дә, тырнаклары белән эшләпәне эләктереп, идәнгә очты. Ә эшләпә - шалт! -Васька өстенә төшеп тә капланды.
Бүлмәдә мавыгып рәсем ясап утырган Володя белән Вадик песинең эшләпә астында калуын күрмәделәр дә. Бары ниндидер тавыш кына ишеттеләр. Борылып карасалар, идәндә эшләпә ята.
- Ә-ә, эшләпә төшкән икән.
Володя эшләпәне алырга дип иелгән иде, куркуыннан кычкырып җибәрде.
- Нәрсә булды?
- Ул те-те-ре!
- Нәрсә тере?
- Эш-эш-эшләпә.
- Син нәрсә?! Эшләпә тере буламыни?
- Ы-ы-ышанмасаң килеп кара.
Вадик эшләпәгә якынрак килде. Иелүгә, эшләпә аңа таба шуыша башлады.
- Ай! - дип, Вадик диванга ук сикерде. Аның артыннан Володя да менеп утырды.
Эшләпә бүлмә уртасына кадәр шуышып килде дә туктады. Аннары куркуларыннан дер-дер калтыранган малайлар ягына - диванга таба килә башлады. - Ай! Ай! - Володя белән Вадик икесе берьюлы диваннан сикереп төштеләр дә бүлмәдән үк чыгып сыздылар.
Аш бүлмәсенә атылып кереп, ишекне шапылдатып ябып куйдылар.
- Мин ки-ки-китәм! - диде Володя.
- Кая китәсең?
- Өйгә кайтып китәм.
- Нигә?
- Эшләпәдән куркам. Йөри торган эшләпәне беренче тапкыр күрүем.
Ә бәлки, берәрсе аны бавыннан тартадыр?
- Бар соң, кара.
- Әйдә икәү карыйбыз. Мин кисәү агачы алам. Безгә таба килә башласа, кисәү агачы белән төртермен. - Алайса, мин дә кисәү агачы алыйм. - Бездә бүтән кисәү агачы юк шул.
- Булмаса, мин чаңгы таягы алам. Малайлар, кисәү агачы һәм чаңгы таягы белән коралланып, бүлмәгә башларын тыктылар. - Кая соң ул?
- Әнә тегендә, өстәл янында.
- Хәзер аңа төртеп карыйм, - дип батырайды Вадик, - килеп кенә карасын.
Әмма эшләпә кузгалмады, өстәл аягы янында ята бирде. - Әһә, курыкты! - дип шатланышты малайлар. Эшләпәне кузгатырга тырышып, Вадик кисәү агачы белән идәнгә кага башлады:
- Әй, эшләпә!
Юк, эшләпә селкенми.
Малайлар аңа, идәндәге кәрзиннән алып, бәрәңге ыргыта башладылар. Ниһаять, берсе эләкте бугай, эшләпә өскә атылды:
- Мияу!
Эшләпә астыннан башта соры койрык күренде, аннан тәпиләр, һәм песи баласы үзе килеп чыкты. Вадик аны кочаклап алды.
- Васька, йомшагым, син ничек эшләпә астына кердең?
Васька аңлатып торуны кирәк санамады бугай, бары күзләрен кыскалап утыруын белде.
Николай Носков.
Талия Шакирова тәрҗемәсе.
Иң мөһим һәм кызыклы язмаларны Татмедиа Telegram-каналында укыгыз
