Ул бик күп белә

Дуслыкны кем ничек аңлыйдыр, минемчә, ул бер-берең белән серләреңне бүлешү, ярдәмләшү. «Балачак дусларың онытылмый ул», – ди әнием. Минем дә якын дусларым бар. Алар республикабызның төрле шәһәрләрендә яшиләр. Гадел исемле кара чәчле, озын буйлы, шук, шаян малай безнең авылга Актаныштан кунакка кайтып йөри. Футболны шәп уйный ул, җитез һәм бик көчле. Мопедта йөрүләр, бергә су коенулар, урманга җиләккә, гөмбәгә йөрүләр үзе бер кызык. Урманнан арып-талып кайтабыз да су буена йөгерәбез. Аннан безгә кайтып чәйләп алабыз. Гадел укуда да тырыш, тәртипле һәм акыллы, ул бик күп белә. Шундый дустым булуына куанам.

Рүзәл Арсланов, Актаныш районы, Богады мәктәбенең 4нче сыйныф укучысы.