Матур дөньям

Елмаеп карыйм аңа.

Кояш та, авызын ерып,

Күз кысып куя миңа.

Кешеләрнең дуслыгына

Карап ихлас шатланам.

Нәниләрен җитәкләгән

Әниләргә сокланам.

Кошлар җырлаганын тыңлыйм,

Агачларның шаулавын.

Чикерткә дә матур сайрый -

Хушланып китә җаным.

Күрәм гөлләр балкыганын,

Күбәләкләр очканын.

Күңелемә җыеп салам

Матурлыгын дөньяның.

Минем дөньям шундый матур!

Елмаеп карыйм аңа.

Үзем елмаеп карагач,

Ул да елмая миңа.

Исрафилова Әдилә, 14нче гимназиянең 7 нче “г” сыйныфы укучысы