Әниемә

Әнием — минем кадерлем,
Син бит йөрәк тибешем.
Кызым, улыкаем дип, 
Сөеп, назлап дәшүчем.
Көн дә назлап уята,
Мәктәбемә озата.
Шатлык килсә, сөенә, 
Авырлык килсә, көенә.
Матур гөлләр үстерә,
Өстебез чиста, пөхтә,
Авырганда гел янда,
Син бит әни — фәрештә.
Өебезнең кояшы син,
Әтиебезгә терәк.
Без сине бик яратабыз,
Син, әни, безгә кирәк.

Идрисова Әминә, Богады мәктәбенең 2 нче сыйныф укучысы.