Ялкаудан җиләк кача

Әби җиләккә җыена,
Гадәтен аның беләм.
– Ялкаудан җиләк кача, – дип,
Китеп бара таң белән.

Йокы бик тәмле булса да,
Җиләк тагын да тәмле.
Әбигә мин дә иярәм,
Җәйге таң бигрәк ямьле.

Яфрак-чәчәкләр өстенә
Сибелгән чык-сәйләннәр.
Ә җиләкләр шундый пешкән,
Тәмам балга әйләнгән.

Кояш бераз күтәрелгәч,
Җиләкләр җиргә ятты.
– Күрәсеңме, – ди әбием, –
Көндез җиләкләр качты.

Җыйдык җиләк, җыйдык җиләк,
Чык-сәйләннәре белән.
Болыннар озатып калды
Гөл бәйләмнәре белән!