Аяк асларында яфрак җыры...

Йөрәкләргә җылы өрә кебек
Урманнарның кызыл учагы.
Аяк асларында яфрак җыры,
Агач очларында – көз чыңы!

Яңгыр җирне чапылдатып үбә,
Назлап сөя елга буйларын...
Ниләр сөйли икән шыбыр-шыбыр,
Белсәң иде яңгыр уйларын...

Әллә җырлый, әллә җылый урман,
Озатканда көзнең туйларын.
Сагыш булып алтын коелганда
Белсәң иде урман уйларын...

Көз моңнары... Виолончель көе,
Скрипкаларның сихри чыңнары!
Көзге тылсым, җанны өткән чакта,
Әкияткә урый чыннарны.