Саубул, җәй!

Ел­ның иң кү­ңел­ле һәм шат­лык­лы чо­ры – җәй тә­мам­лан­ды. Әле кай­чан гы­на кө­теп ал­ган идек без аны, хә­зер ин­де си­зел­ми­чә үтеп тә кит­те.

Җәй ай­ла­ры – уку­чы­лар өчен ял ай­ла­ры. Һәр­бе­ре­без җәй­не са­гы­нып кө­теп ала, шу­ңа ул ис­тә­лек­ле ва­кый­га­лар­га да бай бу­ла. Ми­нем дә җәй­ге ялым бик кү­ңел­ле уз­ды. Мәк­тәп яны ла­ге­рен­да ял ит­тем. Дус­лар бе­лән төр­ле бәй­ге­ләр­дә, ярыш­лар­да кат­на­шып, көн­нең уз­га­нын сиз­ми дә ка­ла идек.

Бы­ел җәй га­и­лә­без бе­лән диң­гез­дә ял ит­тек. Ан­да су ко­ен­дык, ко­яш­та кы­зын­дык, экс­кур­си­я­ләр­гә йөр­дек. Җәй ай­ла­рын­да­гы иң ис­тә кал­ган ва­кый­га­лар­ның бер­се – Из­ге Бол­гар җи­ре­нә сә­я­хәт дип са­ныйм. Би­ре­дә төр­ле та­ри­хи би­на-ко­рыл­ма­лар, му­зей­лар бе­лән та­ныш­тык.  Ак мә­чет­не, из­ге Коръ­ән ки­та­бын кү­реп, сок­ла­нып кайт­тык. Шу­лай ук ик­мәк му­зе­ен­да да бул­дык.

Җәй бе­лән сау­бул­ла­шу бе­раз моң­су. Сау­бул, җәй! Мин си­не җы­лы хис­ләр бе­лән ис­кә алыр­мын. Йө­рәк тү­рен­дә җу­ел­мас эз кал­дыр­ган иң як­ты хә­ти­рә­ләр өчен рәх­мәт си­ңа!

Зөл­фия Ба­ри­е­ва, Чал­лы шә­һә­ре, 21нче мәк­тәп, 5нче сый­ныф.