Песи баласы Мыраубатыр кышны ничек каршылаган?

Яшәгән ди, булган ди, бер песи баласы. Аның исеме Мыраубатыр булган. Җәй үткән, көннәр салкынайган, көз үткән, кыш килгән. Песи баласының  әле кышны күргәне булмаган. 
Беркөнне Мыраубатырның хуҗасы, ат җигеп, урманга утынга киткән. Мыраубатырын хуҗасын бик яраткан, үзе белән иярткән. 
Шулвакыт кар ява башлаган. Песи аттан сораган:
– Нигә күктән ак мамык ява?
Ат әйткән:
– Кайткач, кәҗәдән сорарсын, ул күп нәрсәләр белә.
Кайтканда песи малае ак куянны күргән. Куянның ак тунына ул бик аптыраган.
Кайткач песи баласы кәҗәдән сораган:
– Кәҗә бабай, ә кәҗә бабай, ник күктән ак мамык төшә, куяннар ак төскә керә?
Кәҗә Мыраубатырга:
– Кыш җитте, шуңа күрә кар ява, мамык түгел. Куяннар кар белән кушылыр өчен төсен үзгәртә, – дип җавап биргән. 
Шулай итеп, Мыраубатыр исемле песи малае кыш белән очраша.
Мөслим лицее, 5а сыйныф укучысы Низамова Хәлимә.