Куянсылу ничек акылга утырган (бәйгегә Нургалеева Замирә әкияте)

Әкиятнең башламы һәм бәйгенең шартлары 

Куян белән Куянбикә кәгазьгә белдерү язганнар, ә кайда яшәгәннәрен язмаганнар. Бу белдерүне элеп чыкканнар һәм Куянсылуга күрсәткәннәр.

– Менә, я төлке, я бүре килә сине тәрбияләргә, – дигәннәр.

Куянсылу уйлап та бирмәгән, куркып та тормаган. Ничек киреләнгән, шулай дәвам иткән.

Куян белән Куянбикә, бер көнне уйлашканнар да, чирлегә салышып, башларын бәйләп менеп ятканнар.

– Куянсылу, без чирләдек, ашарга әзерлә әле, – дигәннәр. Ә үзләре булган запас азык-төлекне яшереп куйганнар. Куянсылу исе дә китмичә, көне буе уйнап йөргән. Кич җитә башлагач, ашыйсы килгән, ә ашарга юк икән. Шуннан ни күзе белән күрсен, өйдә берни дә юк. Чыгып чапкан урамга, анда йөгергән, монда йөгергән, берни тапмый кайтып та җиткән.

– Сез ничек соң ризык табып мине ашаттыгыз, беркая берни юк, – диеп елый ук башлаган.

Еламас иде тамагы ач, ашыйсы килә. Бер ризык та капмый елый-елый йоклап киткән. Иртән торса, шул ук хәл, Куян белән Куянбикә авырый, ашарга юк. Куянсылу аңлаган үзенең дөрес эшләмәген. Әти-әнисеннән гафу үтенгән, алар әйткәнне тыңлаган һәм инде ашарга да пешерергә булыша башлаган, өйдәге эшләрдә дә ярдәм иткән.

Ул инде башка балаларга да әти-әниләрен тыңларга, ярдәмчел булырга, киреләнмәскә, олыны олы, кечене кече итәргә киңәш итә.

Нургалеева Замирә, 8 яшь, Чаллы, 58 нче мәктәп, 2нче сыйныф.