Мәзәкләр

Ике бала сөйләшә. Беренчесенең кулында – күмәч. Икенчесе аннан сорый:

– Миңа да күмәч бир әле.

– Бу бит күмәч түгел, ә пәрәмәч.

– Миңа да бер каптыр әле пәрәмәчеңне.

– Бу бит пәрәмәч түгел, бөккән.

– Алайса бөккән ашыйм әле мин дә.

– Син үзеңнең нәрсә ашыйсың килгәнен дә белмисең әле. Башта бел – аннан сорарсың.

Егет белән кыз ресторан янаннан үтеп баралар.  Кыз:

– Ай, нинди хуш ис!

– Сиңа ошыймы? Әйдә тагын бер үтеп китәбез!

– Әни урамга чыксам, ярыймы?

– Шушы пычрак кулларың беләнме?

– Юк инде, дусларым белән...