Ай­зат Гай­нет­ди­нов: «Хи­кә­я­нең төп ге­рое – мин үзем»

Бул­са да, Ай­зат ке­бек ос­та­ла­ры си­рәк­тер. Без шу­лай дип әйт­кәч, Ай­зат, бил­ге­ле, кы­ен­сы­нып кит­те. Тый­нак шул ул. Аның ка­ра­вы, сый­ныф­таш­ла­ры – 2нче гим­на­зи­я­нең 7нче сый­ныф уку­чы­ла­ры аның ту­рын­да рә­хәт­лә­неп сөй­лә­де­ләр. Ыша­ныч­лы һәм ях­шы дус, акыл­лы уку­чы, яр­дәм­чел, көч­ле һәм бик тә ты­рыш, ди­де­ләр. Шу­шы сый­фат­ла­ры аңа төр­ле бәй­ге­ләр­дә җи­ңү­ләр алып ки­лә­дер дә ин­де. Ай­зат «Г­ла­го­ли­ца» яшь язу­чы­лар бәй­ге­сен­дә өч тап­кыр үзе­нең кө­чен сы­нап ка­ра­ган һәм өче­сен­дә дә җи­ңү яу­ла­ган.

– «Г­ла­го­ли­ца» ту­рын­да мин өч ел элек ишет­кән идем. Төп приз – план­шет бу­ла­сын бел­гәч, кат­на­шып ка­рар­га бул­дым. Һәм мин аны от­тым. Шун­нан соң бу бәй­ге ми­ңа бик ошап кит­те. Яңа хи­кә­я­ләр яза баш­ла­дым.

– «Г­ла­го­ли­ца»­да жю­ри га­дел бә­я­ли­ме соң? Син­дә нин­ди­рәк тәэ­сир кал­ды?

– Бик га­дел, ми­нем­чә. Без­нең жю­ри­да та­ныл­ган язу­чы­лар – Рөс­тәм Га­лиул­лин, Ай­сы­лу Има­ми­е­ва һәм Га­лим­җан Гыйль­ма­нов­лар. Алар ана­лиз­лый, ха­та-ким­че­лек­лә­рен дә, ях­шы як­ла­рын да ис­кәр­теп үтә.  Кат­на­шу­чы­лар­ны дус­ла­ры ке­бек якын кү­рә­ләр. Бар­лык со­рау­лар­га да җа­вап би­рә­ләр.

– Хи­кә­я­лә­рең­не син мах­сус бәй­ге­гә дип яза­сың­мы?

– Юк, күб­рәк үзем өчен. Иҗат ул ми­нем өчен кы­зык шө­гыль. Ун­нан ар­тык хи­кә­ям бар ин­де.

– Хи­кәя яз­ган­да иде­я­сен, сю­же­тын ни­чек кү­зал­лый­сың?

– Алар кү­бе­се ми­нем тор­мыш­тан алы­на. Әй­тик, ми­нем бе­лән яи­сә якын-ти­рәм­дә кы­зык­лы ва­кый­га бу­ла кал­са, иде­я­сын алам да төр­ле өс­тә­мә­ләр кер­тәм, ка­мил­ләш­те­рәм.

– Ге­рой­ла­рың­ны ип­тәш­лә­ре­ңә, сый­ныф­таш­ла­ры­ңа ох­ша­тып тас­вир­лый­сың­мы?  

– Әйе, исем­нә­рен ге­нә үз­гәр­тәм.

– Төп ге­рой­ны үзең итеп күз ал­ды­на ки­те­рә­сең­ме?

– Әйе. Бар­лык хи­кә­я­ләр­не ге­рой­лар­ның хә­ле­нә ке­реп язам. Алар тор­мы­шы бе­лән яшәп алам, ди­сәм дә бу­ла.

– Ә кай­сы язу­чы­лар­ның иҗа­тын үз итә­сең?

– Күп­тән тү­гел Зөл­фәт Хә­ким­нең бик кы­зык­лы «Ту­ган ба­тыр» кыйс­са­сын һәм Ри­нат Мө­һәм­мә­ди­ев­нең «Кыр­гый атау­га сә­я­хәт­»ен укы­ган идем. Биг­рәк тә шу­шы ав­тор­лар иҗа­ты кү­ңе­ле­мә якын.

– Сез­нең гим­на­зи­я­дә те­атр сту­ди­я­се эш­ли бит. Шу­лар өчен пь­е­са язып ка­рый­сың кил­ми­ме?

– Ми­нем әле­гә пь­е­са язып ка­ра­ган юк. Язы­лу тәр­ти­бен дә бел­мим. Мин бу ту­ры­да уй­лап ка­рар­мын әле.

– Син үзең дә те­атр тү­гә­рә­ге­нә йө­реп ал­ган­сың бит әле. Сер бул­ма­са, ул шө­гы­лең­не ни­гә таш­ла­дың?

– Мин спорт­ны яи­сә те­атр­ны – ике­се­нең бер­сен сай­лар­га ти­еш идем. Спорт­ны сай­ла­дым. Чөн­ки, фи­зик кү­не­гү­ләр яса­гач, көч һәм нык­лык ар­та.

– Ә кай­сы спорт тө­рен?

–  Кө­рәш­кә йө­рим. Ул өл­кә­дә уңыш­ла­рым да, ме­даль­лә­рем дә бар. Ки­чә ге­нә Мөс­лим­нән кө­рәш бу­ен­ча рес­пуб­ли­ка­кү­ләм ярыш­тан кайт­тык. Мин ан­да 2нче урын­га ла­ек бул­дым. Җи­ңү­че­ләр­гә ак­ча­ла­та бү­ләк, ме­даль бе­лән дип­лом тап­шыр­ды­лар.

– Ма­вы­гу­ла­рың­ның бер­се хи­кәя язу бул­са, икен­че­се кө­рәш. Алар үза­ра ни­чек­тер бәй­лән­гән­ме?

– Әйе, алар бер-бер­сен ту­лы­лан­ды­ра­лар. Хи­кәя яз­ган­да мин баш бе­лән уй­лыйм, ә тә­нем ял итә. Спорт­та, ки­ре­сен­чә, ба­шым­ны ял ит­те­рәм, фи­зик кө­чем­не арт­ты­рам.

– Ки­лә­чәк­кә план­на­рың нин­ди?

– Кө­рәш­не дә таш­лый­сым кил­ми, хи­кә­я­ләр язу­дан да тук­тар­га җы­ен­мыйм. Күз кү­рер әле.

Әң­гә­мә­дәш: Гө­ли­нә Гу­са­мо­ва.