Ит ашау турында
Мәктәпкә китү алдыннан иртән иртүк мәҗбүри аш ашыйбыз.
Бу кагыйдәне әтием урнаштырды. Билгеле, аш - аның иң яраткан ризыгы бит.
Аның уе буенча, безнең ашказаннарыбыз бозылмасын, мәктәптә ашыйсыбыз килмәсен өчен аш ашап кую кирәк. Ашы ярый инде, әле аш ашау алдыннан, үрнәккә, үзе бер аш кашыгы, ә безгә бер чәй калагы балык мае каптыра. Монысы да мәҗбүри. Тик әтием мәрхүм белмичә калды инде, аштагы итләрне без кабып та карамыйча, өстәл почмагына тутырып китә идек. Әни бу хакта белсә дә, әтигә белгертмәгән икән. Ә элек агач өстәлләрнең дүрт аяк тоташкан өлешенә почмак ясалып куя иде. Ул почмакның ягы бер ун сантиметр тәшкил итә.
Ә кайчакта үзең белән тамак ялгарга мәктәпкә ризык алып барасың. Тәнәфес вакыты, бишенче класста укыган чак. Мин тәмләп ашап утырам. Класска бер классташым килеп керү белән, ишектән үк мине: «Абажур!» - дип үртәгәне истә калган. «Абжора» белән «абажур» сүзен татар малае каян аера белсен инде.
Следите за самым важным и интересным в Telegram-каналеТатмедиа
Комментарии
0
0
Әле,"Ит ашау" хатирәмә өстәп,шунысын әйтергә кирәктер, безнең авылда әтиемнең кулы "тәмле" санала иде. Җиренә җиткереп, бөтен кирәкле ысулларын кулланып корбан чалу- аның эше. Бер дә уфтанганын хәтерләмим. Күп әйберне әтиемнән сорап калмаганмын шул. Аның трудармиядәге хезмәте турында, нишләптер, бер утырып сөйләшеп , сораштырмаганмын. Бу ит ашау турындагы язма, башка балачак хатирәләре әтиемнең вафатыннан соң язылдылар. "Яшьлеккә хат" китабымда бик тә күп алар. Рушания Гыйләҗева.
0
0