3нче де­кабрь – уңай җа­вап­лар кө­не

Ка­лен­дарь­да шун­дый кы­зык­лы бәй­рәм бу­лу­ын бе­лә иде­гез­ме әле? Бу көн­не со­рау бе­лән мө­рә­җә­гать ит­кән һәр­кем үзе те­лә­гән җа­вап алыр­га ом­ты­ла. Лә­кин «ә­йе» ди­гән сүз ге­нә тү­гел бу. Кай­ва­кыт ул бө­тен­ләй те­лә­мә­гән сүз бу­лыр­га мөм­кин, шу­лай бит?

Пси­хо­лог­лар ке­ше­дән уңай җа­вап алыр өчен, бер­ни­чә хәй­лә бу­лу­ын әй­тә.  Бе­рен­че­се – баш­та үти ал­мас­лык нәр­сә­не со­рар­га, ә тис­кә­ре җа­вап ал­ган­нан соң, төп үте­неч­не җит­ке­рер­гә.

Икен­че ысул күп оч­рак­та бе­рен­че­сен­нән уңыш­лы­рак. Со­рау бир­гән­дә, яки нәр­сә дә бул­са со­ра­ган­да, уңай җа­вап­ның ни­гә ки­рәк­ле­ген аң­ла­тыр­га ки­рәк.

Өчен­че хәй­лә: тис­кә­ре җа­вап ал­ган­нан соң, «Ә ни сә­бәп­ле юк?» дип со­рар­га ки­рәк. Бак­саң, ке­ше бик си­рәк оч­рак­та гы­на үзе­нең баш тар­ту­ын объ­ек­тив дә­лил­ли ала икән.